Tren garları, havaalanları, otobüs garları bana hep gitmeyi hatırlatır. Çok uzaklara çok uzaklara gitmek. Özgürlüğe gider bazı insanlar bu garlardan. Ama insan gittikçe arkasında insanlar bırakır. Özlemeye baslar, zaman geçsin ister ama bide şu vardır o garlar tek evinden ayrılmayı hatırlatmaz bana o garlar evine gidip o özlediğin insanları da karşına çıkarır. Garlar hep özlemdir. Bir buluşma, bir ayrılış yeri aslında....